Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

οι μερες μας

ξεκινησαμε
με μιαν υποπτη συνηθεια για οδηγο
με μιαν ακρατη αναγκη για κορεσμο
με μιαν σκια απροσωπη συνδηπορο...

διδαχθηκαμε απο παιδια
να θελουμε τα ονειρα αλλων

κι'ετσι τα υιοθετησαμε
και κανεις πια δεν προβληματιστηκε

και ετσι τα αγαπησαμε
και κανεις πια δεν σταθηκε να θυμηθει

πως μια γενια ονειρων
δεν ηταν ποτε στα σχεδια τους

κι ετσι
οι μερες κατακλυζονταν απο την απουσια μας

κι ετσι
οι επιθυμιες μας χαθηκαν σε πλημμυρισμενους highways

ξοδεψαμε και τη φαντασια μας
στις ευρυχωρες προνομιουχες καρεκλες τους

ετσι,
για να μην ξεχναμε
οτι επιβραβευση απο ονειρα δεν βγαινει

μοναχα απο στοχους
ρεαλιστικους-υλιστικους

και ερχεται ο νους μας σε ενα παιδακι φτωχο
που με τοση "φιλευσπλαχνια"καποιος
του πεταει μια δεκαρα
και θαρρει το βλασταρι,
θα αγορασει τον κοσμο.

ετσι αναγνωριζει το ηλεκτρονικο συστημα
την επιβραβευση.

νικησαμε και την οργη μας
αλλοτε με xanax
αλλοτε με ενα μισθο στο χερι...

και το σεναριο μοιαζειμε μια ατιτλη ανεμπνευστη πορνογραφια