να σας μιλω για ποιηση
αλλο δεν εχω.
στα ακαλυπτα κορμια της φαντασιας,τελειωνει το μελανι
ισως παλι σε καπια γωνια ενος λεχριτη, κρυβεται η απογνωση
να βρω την μουσα μου σε καποιο μπορντελο.
για να συνεχισω να φτυνω σκεψεις στο χαρτι
μα αν παλι σε καποιο δωματιο ολογιομο απο δυνη
με δειτε να καθομαι δαιμονισμενος,
συγχωρεστε με!
μην με κατακρινετε που δεν πετυχα την ψυχικη μου αορτη!
για ερωτες για φονους και για τετοιες φρικες,αλλο δεν εχω.
στα αχρωμα βουνα με τους ψιθυρους λυκων κρυβομαι
μου μιλανε για λογικη και τους ακουω σαν παιδακι
μου λενε να παψω πια να τερατολογω
και το απλετο φως της καθημερινοτητας με τυφλωνει
και αν σε καποιο μουσειο της μνημης θυμηθιτε
πως καποτε κολυμπουσα σε απατα νερα και τωρα πλατσουριζω,
λυπηθιτε με!
που δεν εφτασα ποτε στην περα οχθη,μη χτυπατε!
για θανατο για σηψη και βρομια,αλλο δεν εχω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου