η πολη με τους καθρεφτες

"ποιο το κοστος για ενα ταξιδι γυρo απο τον εαυτο μου?"

"οσο η αληθεια"του ειπε

και του εδειξε την πολη με τους καθρεπτες.

το κερι τρεμοπαιζε καθως εφτανε στην πολη

που απο καιρο η φθορα της διεσχιζε τους αιωνες

πηρε κι'αυτος εναν καθρεπτη στα μετρα της ζωης του

και βγηκε μια βολτα στην πλατεια των στιγμων.

σ'αυτη την πολη!

με την σκληρη της πολιτικη

και τους ασαλευτους της κατοικους

που κοιτουσαν μονο τους καθρεπτες τους

και πραγματευονταν τον θανατο τους

ο αγνωστος εσκυψε απο τον εαυτο του επανω

"μνημονικον" ψυθηρισε....

ξαφνου το δειλι πηρε τα ιχνη της πολης απο τριγυρω

και τα αντικατεστησε με θολες εικονες,

δυσδιαστατες

επιγραμμικα ολη του η ζωη αργοκυλισε στις αρτηριες του

περασαν μπρoστα του οι αφροδισιοι συντροφοι του

DESPERATION PORTRAIT!

φωναξε δαιμονισμενος τις στιγμες που μουχλιαζαν!

μυριζαν αποσυνθεση και τις πεταξε
DELETE.......

κοιταξε την πολη γυρω του ο ανθρωπος χωρις παρελθον

και οι τοιχοι της, χαμογελασαν σαν εικονες

ειδε τα προσωπα οσων διαλλεξαν να εχουν μονο παρον

και διεκρινε στα ματια τους το απειρο

τιποτα δεν γινονταν καλυτερο η χειροτερο

στο καινουριο του ησυχαστηρειο

ηταν κι'αυτος ενας καθρεπτης ληθης

που βρηκε την πολη του....